Tagged: kinderen
Versieren doe je zelf!
Lucky me! Regelmatig mag ik een creatieve workshop geven in de mooie winkel van Dille & Kamille in Maastricht. We versierden bijvoorbeeld al Aankleedpoppetjes, maakten maskers van vilt en betekenden mokken voor Vaderdag:
Tijdens de laatste workshop maakten we vrolijke bloempotten. Zo leuk om te zien wat er uit de hoofden en handen van de kinderen komt (-: Iedereen maakt iets unieks!
Een workshop is beperkt qua bereik, er is plek voor zo’n 10 tot 12 kinderen. Maastricht ligt natuurlijk ook niet voor iedereen om de hoek (-: Om die reden geef ik in deze blog tips & tricks over deze laatste workshop. Zodat je thuis ook zo’n mooi en persoonlijk bloempotje kunt maken. Voor de liefste meester of juf, of gewoon voor jezelf!
- Allereerst maken de kinderen altijd een ontwerp op papier. Dan denk je alvast na over wat je wilt maken en kom je tijdens het tekenen en kleuren vaak op nieuwe ideetjes. Wat ook fijn is, is dat het bijna nooit ‘mis’ gaat als je je ontwerp op de bloempot gaat maken.
- Je hebt natuurlijk potloden, stiften en een gum nodig. Gebruik voor het ontwerp de download die ik speciaal voor deze workshop maakte. Klik HIER en print ‘m uit. Je kunt je ontwerp natuurlijk ook op een wit blaadje maken!
- Ben je klaar met je ontwerp en helemaal tevreden? Dan heb je een bloempot nodig. Wij gebruikten een witte bloempot van Dille & Kamille. Wat daar heel fijn aan is, is de ongeglazuurde buitenkant. Daardoor blijft de stift beter zitten. Maar geglazuurd kan ook, deze zijn makkelijker te krijgen. Wil je een mok of bord betekenen? Dan kunnen deze niet in de afwasmachine, de verf gaat er snel vanaf.
- Zorg dat er geen vettige plekjes op je pot zitten, daar pakt de stift niet goed. Je kunt hem eerst afwassen (en afdrogen) of goed schoonvegen.
- Wij tekenden met speciale keramiekstiften van Edding op de potjes. Ze zijn verkrijgbaar in mooie kleuren en gaan heel lang mee. Bovendien zijn ze reukloos, ook een groot voordeel! Ik kocht ze bij Pipoos, maar je kunt ze op meerdere plekken kopen.
- TIP: je kunt tijdens het tekenen je hand in je potje steken zodat je de buitenkant niet met je vingers aan hoeft te raken. Hou er wel rekening mee dat je dan op de kop moet tekenen (-:
- Tevreden met je kunstwerk? Laat het dan goed drogen, 15 minuten is al genoeg.
- Als laatste moet je potje in de oven zodat de verf goed in je potje kan branden en er niet meer vanaf gaat. Verwarm de oven voor op 160 graden en zet de timer op 25 minuten.
- Laat je potje in de oven afkoelen en voilá!
- Zet er een mooi plantje in, of bewaar er je mooiste potloden en stiften in, of… bedenk het zelf (-:
Heel veel tekenplezier!!
De Vriendenslinger
Héél lang geleden, in 2012, bedacht ik voor de Hema-ontwerpwedstrijd, de Vriendenslinger. Zo zag ie er toen uit:
Het idee erachter was dat je elkaar kon leren kennen en vriendjes kon maken door samen te knutselen. Ik vond het een leuk idee, een pakketje met poppetjes, stiften en knutselspulletjes zag ik zó bij de Hema liggen. Maar helaas, de jury zag dit anders en de Vriendenslinger werd niet genomineerd.
De jaren erna liet het idee me toch niet los, een aantal gebruikten we de Vriendenslinger op festivalletjes, straatfeesten en verjaardagsfeestjes. De foto die ik op Pinterest plaatste werd heel vaak gerepinned, er waren dus meer mensen die het idee aanstond (-: Toen ik de borden bekeek waarop de Vriendenslinger werd gepind merkte ik dat er veel leerkrachten en kindercoaches waren die de slinger pinden. Het thema pesten kwam vooral vaak voorbij. Dat verraste me en het inspireerde me om de Vriendenslinger nu echt eens te gaan maken! Hierdoor kwam ik erachter dat de slinger ook voor minder leuke dingen gebruikt kan worden, juist dan heb je vrienden nodig!
Daarom trok ik dit jaar eindelijk de stoute schoenen aan en restylede de Vriendenslinger, stuurde ‘m naar de drukker en daar is ie; de new & improved Vriendenslinger met bijbehorende wervende tekst (-:
“Met de Vriendenslinger maak je samen een creatieve en persoonlijke slinger, ieder op zijn of haar eigen manier. Je kiest een popje uit, en versiert deze helemaal zoals je zelf wilt. Daarvoor gebruik je het witte poppetje.
Heb je geen zin en/of tijd om uitgebreid te knutselen? Geen probleem! Knip je popje uit en draai het om. Dan heb je een popje met een vrolijke print, dus je bent meteen klaar. Schrijf er ten slotte een mooie wens of boodschap op.
Als iedereen klaar is verbind je de handjes met een splitpen. En klaar is je Vriendenslinger!
Leuk voor feestjes, bruiloft of geboorte!
Maar ook als kennismaking in een nieuwe klas, tegen pesten, om iemand op te vrolijken die in het ziekenhuis ligt of bij een afscheid.”
Hoe je de Vriendenslinger ook gebruikt, doe het SAMEN! Want samen is véél leuker dan alleen!!
P.S. Bekijk hier ook nog een kort filmpje!
Winkeltje spelen (of: hoe de shop van Studio Stift ontstond)
Als klein meisje vond ik het al geweldig om winkeltje te spelen. Zelfgeknutseld briefgeld in de oude kassa van mijn vader, een getekende catalogus en allerlei verzamelde spulletjes die met zorg geëtaleerd werden. Jammer alleen, dat de klanten wegbleven (-: Dat pakt dochterlief nu toch beter aan (met dank aan lieve oma’s, tantes, ooms & vriendinnen).
Nu ik groot ben vind ik winkeltje spelen nog steeds heel leuk. Sinds januari van dit jaar sta ik daarom regelmatig met mijn maaksels op creatieve markten. O, wat word ik daar blij van! Sowieso is het erg leuk én leerzaam om klanten in levende lijve te ontmoeten en te horen wat mensen van je creaties vinden.
Door deze markten kreeg ik zin om mijn producten ook in een virtuele winkel te gaan verkopen! Het is heel fijn als je plezier hebt in creatief bezig zijn, en dat lukt (weet ik uit eigen ervaring) het beste met goede materialen. Potloden waar constant de punt vanaf breekt, afbrokkelende gummen, papier waar je meteen doorheen scheurt, nee, dat tekent niet fijn…
Dus er moesten degelijke tekenspullen ingekocht worden! Eigenlijk heb ik gewoon hier thuis om me heen gekeken en de fijnste materialen waar ik (en mijn kinderen) mee werk(en) aangeschaft. Door ervaringsdeskundigen getest dus (-:
Maar toen moest de webshop nog gemaakt worden. ‘Dat doe ik wel eventjes, binnen twee weken kan ik online!’ dacht ik. Dat viel wat tegen, uiteindelijk duurde het wel drie maanden… Want gaandeweg bedacht ik me dat een nieuwe missie en een opgepoetste huisstijl ook niet gek zouden zijn. Uiteindelijk heeft de hele boel op zijn kop gestaan om te komen tot vandaag: de opening van de StudioStiftShop! Met zorg uitgekozen tekenmaterialen, ik-kan-tekenenboeken, vrolijke posters en lieve kaartjes. En een nieuwe missie: Geef je fantasie de ruimte!
De vleesjesfabriek
OF Hoe maar weer eens duidelijk wordt dat kinderen je leven op z’n kop zetten…
Terug van weggeweest sta ik met de kinderen in de file. Op zich niets bijzonders, in Maastricht wordt gewerkt aan de A2.
Terwijl we rustig aanschuiven verschijnt naast ons een vrachtwagen met levende varkens. Ach nee, denk ik, want ik vind dat zielig.
Na een minuutje langs de roze beestjes te hebben voort geschuifeld klinkt vanaf de achterbank; ‘Mama, waar gaan die varkentjes naartoe?’
‘Lekker op vakantie’ is het eerste antwoord dat me te binnen schiet. Kunnen mijn kindertjes al tegen de harde werkelijkheid? Of ben ik te beschermend en vinden ze dit heel normaal? Ik twijfel!
Het was overigens de oudste die de vraag stelde. Ze is van baby af aan al niet dol op vlees, daarbij is ze nogal doortastend…
Vandaar dat ik maar besluit om de waarheid te vertellen.
Ik vertel mijn kinderen dat de varkentjes naar een fabriek gaan waar ze doodgemaakt worden en er hamburgers van ze wordt gemaakt.
Zodat de mensen vlees kunnen kopen bij de slager of in de winkel. Want zo is het nou eenmaal…
Even is het stil. Dan vliegen de ‘gatvers’ en ‘zieligs’ door de auto. Die zijn dus afkomstig van de oudste. Dat vermoedde ik al, maar aan de andere kant blijft het stil.
Dan zegt de jongste (toen 4 jaar); ‘dus ze gaan naar een vleesjesfabriek, en als ze de varkentjes niet doodmaken, kunnen de mensen geen vleesjes eten!’
Tsja, daar is niets tegenin te brengen. Maar de oudste zit erbij te huilen…
De zo verschillende karakters en reacties van twee kinderen uit hetzelfde nest, geeft me stof om na te denken.
Toen ik nog geen kinderen had, leefde ik m’n leven, het ging zoals het ging en daar dacht ik verder niet zoveel over na.
Ik at bijvoorbeeld vlees en vond dat heel normaal. Tot ons eerste kind geboren werd, ze houdt gewoon niet van vlees. Punt.
In eerste instantie vonden we dit vervelend en lastig maar we moesten wel op zoek naar recepten zonder vlees. Later begonnen we ons er steeds bewuster van te worden dat ook wij het absurd vinden om levende dieren dood te maken en ze op te eten. Zeven jaar later zijn we happy vegetarisch!
Alleen de jongste is dol op knakworstjes, en daar hebben we ook respect voor.
Respect voor je kind, en ze de mogelijkheid geven zichzelf te zijn, daar krijg je heel veel voor terug.
Daar geef ik graag mijn oude overtuigingen voor op.
Kinderen zijn spiegeltjes, ze maken je bewust.
En ik vind het prachtig!
studiostift.nl 
